نکات کلیدی خیار

نکاتی در خصوص آبیاری خیار

در میان نکات کلیدی خیار می‌توان به نکاتی در خصوص آبیاری خیار اشاره کرد که عبارتند از:

  • در کشت خیار، در مرحله 4تا5 برگی، آبیاری در ظهر انجام نشود زیرا باعث سوختگی حاشیه برگ‌ها می‌شود.
  • تنش خشکی قبل از ارتفاع 20 سانتی‌متری خیار انجام شود. در خاک‌های شنی قطع آبیاری جهت تنش 5 تا 7 روز و در خاک‌های سنگین 7 تا 10 روز انجام شود.
  • تنش خشکی زیاد سبب زخم شدن ریشه و طوقه و  آغاز بیماری‌های خاکزی و بوته میری می‌گردد.
  • در هر زمان، از آبیاریسنگین که باعث تنش و گل‌ریزی می‌شود، اجتناب شود.

 نکات کاربردی تغذیه

در میان نکات کلیدی خیار می‌توان به نکات کاربردی  در خصوص تغذیه خیار اشاره کرد که عبارتند از:

  • میزان مصرف کود حیوانی: هر خط 50 متری 4 تا 5 فرغون (هر فرغون 13تا14 کیلوگرم)+5 کیلو گرم فسفر و 3 کیلو گرم پتاس با خاک مخلوط شود.  خیار در اوج باردهی، هفتگی به 28  kg/ha نیتروژن، 5 kg/ha فسفر و 40 kg/ha پتاس نیاز دارد.
  • اگر SAR بزرگتر از 10 تا 15 باشد خاک شور و قلیا است و باید گوگرد و مواد آلی به آن اضافه گردد.  اضافه کردن گچ و آهک، شوری و قلیاییت را کاهش می‌دهد.
  • شوری محیط ریشه تقریباً برابر است با شوری آب×2 تا3
  • تغذیه خیار پس از دوره تنش خشکی با کودهای ازته تاثیر مثبتی بر جذب مواد غذایی دارد.
  • مصرف هیومیک اسید هر 10تا15 روز یکبار سبب جذب بهتر مواد غذایی خاک می گردد.
  • در دوره سرما، مصرف زیاد کود سبب افزایش شوری خاک می‌گردد. بهتر است با استفاده از آبیاری مناسب و مصرف هیومیک اسید قابلیت جذب را بالا برده و با محلول‌پاشی سعی در مدیریت کمبود در طی دوره سرما نمود.
  • محلول‌پاشی و کوددهی بهتر است در ساعات خنک روز و صبح‌ها انجام گیرد.
  • در مرحله اسقرار گیاه در کشت خاکی (5تا6 برگی) استفاده از کودهای فسفر بالا 10-52-10 جهت ریشه‌زایی به همراه کمی 20-20-20 جهت تامین رشد رویشی اولیه به تناوب مصرف گردد (7 تا 10 کیلوگرم در هکتار).
  • در مرحله رشد رویشی (10-12 برگی) در کشت خاکی مصرف کود 20-20-20 (15تا20 کیلو در هکتار) به همراه دیگر منابع نیتروژن به صورت محدود توصیه می‌گردد.
  • تامین آهن (به صورت کلات EDDHA)، کلسیم (نیترات کلسیم) و سولفات منیزیم الزامی است. کودهای ازته و آهن با هم مخلوط نشوند.
  • در زمان شروع گلدهی و تشکیل میوه در کشت خاکی مصرف کودهای پتاسیم بالا مانند سولفات پتاسیم و به میزان کمتر کودهای نیتروژنه ضروری است.
  • در مرحله تولید میوه جهت پر کردن میوه استفاده از کودهای پتاس بالا (30-5-15 یا 36-12-12) توصیه می‌گردد. در این مرحله گاهی اضافه کردن کودهای نیتروژنه جهت ایجاد گره و گل کافی و یا پتاس بالا برای پر کردن میوه ضروری است. تامین کلسیم و منیزیم و عناصر ریز مغذی در این مرحله به صورت مداوم الزامی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *